Op 21 december 2016 stond Suka al in het blog van
Ace. Nu zijn we een jaar verder. Eens kijken wat er wel en niet veranderd is.
Suka is nu bijna 2, en een jaar bij ons. In dat jaar is ze nog wat gegroeid. Ze
weegt nu 30 kilo en is 63 cm, schofthoogte. Een heel gevaarte die je zo omver
trekt. Maar gelukkig weet ze wat 'volg' betekend. Ook kan ze los omdat ze goed
luistert, ze rent dan door de velden en reageert perfect op het hondenfluitje,
dat ik altijd bij me heb evenals een beloningsbrokje natuurlijk!
Het is een leuke hond, een bodemloze put die nooit
genoeg heeft van aaien en kriebelen, probeert steeds op schoot te kruipen door
met haar achterpoten stiekem op de bank te hangen (ze weegt 30 kilo en de zon
gaat achter haar schuil als ze voor je komt staan ;-). Dan kijkt ze alsof die
achterpoten niet van haar zijn en ze er niets aan kan doen dat die op de bank
liggen.
We zijn onlangs voor de jaarlijkse entingen en
controle naar de dierenarts geweest en alles lijkt in orde. Toen ze vanuit
Spanje bij ons kwam had ze schurft (onder controle) en moest ze nog een paar
maanden lang behandeld. Daar zie je niets meer van en ook heeft ze geen jeuk
meer.
We geven haar heel goed voer zodat ze alles
binnenkrijgt en haar glanzende vacht laat zien dat het haar goed doet.
Ze heeft bij ons veel bewegingsruimte, mag vrij in
de tuin (1700 m2) en ik probeer elke dag met haar te lopen in de middag. Twee
keer per dag (6.30 en 22.00) loopt ze altijd met mijn man en de drie huskies
mee, maar als extraatje is het voor haar fijn lekker los te kunnen rennen en
speuren. Een keer haakte ze in het prikkeldraad, dat heeft een kaal plekje op
haar poot achtergelaten.
Ze heeft goede manieren, kent de huisregels, (heel
fijn), heeft de puppycursus goed afgelegd (als jong kalf tussen al die ukkies),
zit nu op EG 1 (elementaire gehoorzaamheid) en in februari kijken we hoe haar
jachtinstinct is op een speciale KNJV club. Niet dat ik iets met jagen heb maar
de lessen zijn wel geschikt voor haar.
Ze mag op zaterdag en zondag met de huskies voor de
step, dan rent ze als een malle. Wat kan ze hard! Daarna gaat ze lekker in het
stro een dutje doen.Van stro wordt haar vacht weer mooi schoon. Het is een
lieverd, we zijn blij met haar en dat is volgens mij wederzijds ;-)
Met hartelijke groet
Marianne Janssen-Willems
Geen opmerkingen:
Een reactie posten