Dagboek van Fabienne: Afdank teefje,... Cocosita,...

Ze werd naar ons gebracht op de luchthaven, een hoopje ellende, een triest aanzicht,… Vuil, onverzorgd en met een ulcer op haar oog, waar ze al jaren mee rond loopt,... Ze werd dan ook met spoed geopereerd,… Of ze ooit nog uit dat oogje zal kunnen zien is de vraag,… Ze is 6 jaar lang een fokteef geweest, bracht kleine, lieve, schattige puppy Cockertjes voort,… En maar verkopen, produceren en verkopen,… Dit alles terwijl het moedertje er bijliep als een zwaar verwaarloosd beestje, met zoveel pijn aan haar oogje, haar lijfje,… Maar dat zal die broodfokker een zorg wezen,… Cocosita moest doorgaan, blijven doorgaan,… Ze had geen stem die voor haar opkwam, geen keuze,… Tuurlijk blijf je kalm als ze je bellen: ‘Kan je deze fokteef opnemen, ze “dient" niet meer?’. Je bijt je tong af en blijft kalm, want als wij ze niet opnemen, wat gaat er dan met zo een hondje gebeuren? Ik wil er zelfs niet over nadenken, we zien al genoeg ellende elke dag,… Cocosita is nu veilig bij ons, daar houden we ons dan maar aan vast. Wat een dankbaar hondje, wat een schatje,…