donderdag 8 februari 2018

For those who can not speak:

We zijn al weer heel wat jaartjes verder. In 2010 adopteerde een collega van mij een hond uit Spanje. Ik volgde het hele adoptie proces en was hier zo content mee. Ik wilde ook! Mijn man ging overstag als ze maar grijs was. Ik ging kijken op de site en zag daar de grijze belofte. Het duurde even voor er een ticket was en in april 2011 kwam ze op Schiphol aan. Had nog net de Modderstroom moeten mee maken in het asiel maar heeft het overleefd. En hoe! De stagiair die hen begeleidde vertelde hoe ze haar hebben gesocialiseerd. Van bang straathondje Damas naar een super leuke sportieve Doutzen. En zo grijs als het maar zijn kan. Nu mijn man zijn sportieve ren maatje.
In 2014 wilden we een hondje er bij. Op de site gekeken. Keuze gemaakt maar deze was net voor ons gereserveerd. Om het " doe dan maar die" gevoel te voorkomen hebben we het even op zij gezet. Maar de contact persoon van Ace wees ons op vergelijkbare hondjes en daar zat Jacomijntje tussen. Een draadhaar poedelachtige perro de aqua uit het dodingcentrum gered. Ze liet me niet los. Haar gereserveerd en geadopteerd. In Rotterdam kwam ze aan. Lichter dan licht maar gevuld met zoveel liefde. Geen spier zat erop. Geen vet zat er aan. En ze was zo timide en zacht. Maar oh wat een clown was ze toen ze zich eenmaal thuis voelde en aan kwam. Mijn hart smolt toen ze voor het eerst speelde met een bal. Het was duidelijk haar eerste keer. Jacomijntje har verleden, nu Pip , vernoemd naar Pippi Langkous. Ace bedankt voor de goede beschrijvingen van de honden voor een goed match. We durfden het aan en hebben het gered. Aan een ieder die op zoek is naar een match. Kijk ook in het asiel binnen of juist in het buitenland. Want ook daar wachten ze op jou....


foto van Joyce Holman.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten